Einde oktober, in Nederland. Al bijna een hele week regen. Iedere dag. Het scenario waar we voor vreesden toen we onze tweede editie van het Van Nicholas ‘come ride with us’ even aan het plannen waren. We hadden de routes alleen maar bij droog weer kunnen gaan verkennen, dus we hadden geen idee hoe erg het kon worden. Dit gaat interessant worden!
Op zaterdag verkennen we de regio rond de stad Ede, aan de rand van het nationale park de Veluwe. Je kunt een mix verwachten van vloeiende single track, boswegen en gravelpaden. Aangezien meer dan 75% van de route off-road is, raden we wel banden met een beetje grip en een lagere bandenspanning aan.
Dag 1
We spreken ’s ochtends af in “De fietser” in Ede. Een “experience” center dat zijn naam waarmaakt. Tussen honderden nieuwe fietsen, klaar om uitgeprobeerd en getest te worden, genieten we van een heerlijk kopje koffie terwijl iedereen langzamerhand toestroomt. Terwijl iedereen elkaar een beetje leert kennen en de plannen voor de dag bespreekt alsook wel fiets ze bij hebben en of het nodig zou zijn om at extra regenjasje mee te nemen ben ik aan het stressen. Op de een of andere manier ben ik er weer in geslaagd om het vervangen van mijn ‘slicks’ door banden met wat grip op mijn Rowtag uit te stellen tot deze ochtend. Mensen die op mijn handen aan kijken zijn, de tijd die razendsnel voorbijvliegt. Ineens lukt niets meer. 3Top eerste indruk”, denk ik bij mezelf nadat uiteindelijk een van mijn vrienden me heeft moeten helpen om het klusje geklaard te krijgen. Maar je weet wat ze zeggen…de juiste bandenkeuze is het verschil tussen afzien en genieten off road.
Iedereen vol energie van de cafeïne, en ik nog high van de adrenaline, vertrekken we. Als ik naar de groep rond me kijk weet ik het direct; dit wordt een top dag. Het weer lijkt mijn gevoelens te delen en besluit dat we wel genoeg regen hebben gehad de afgelopen dagen.
De route van vandaag neemt ons mee rond de rand van de Veluwe en is een showcase voor wat een gravel bike allemaal kan. Het ene moment cruisen we over een mooie onderhouden gravel pad en het volgende moment doorploegen we een grasveld om vervolgens een technische singletracksectie in te duiken. Love it!
Net als de route is de groep een beetje een mix van alles. Van mensen die voor de eerste keer hun gravel bike off road nemen tot Xterra kampioenen. Van kinderen die hun weg aan het banen zij door de jeugdreeksen in het wielrennen tot voormalig professionals. Iedere keer weer ben ik verrast hoe de fiets mensen bij elkaar kan brengen.
De gesprekken me al deze fantastische mensen houden mijn hoofd bezig terwijl de kilometers voorbijvliegen. En nog voor ik het goed en wel besef zijn we terug aangekomen bij “De Fietser” waar een warme douche wacht voor mij en de fiets.
Enkele uren geleden nog vreemden met dezelfde interesse, nu vrienden die hun liefde voor de fiets delen over een warme kop soep. Nog een kleine wandeling doorheen het gigantische experience center en dag zit er helaas al op.
Vandaag had het allemaal. Alles.
We beginnen de dag met een geleidelijke klim over bospaadjes. De route is een mix van lange, rechte gravelpaden met zacht glooiend terrein en enkele mogelijkheden om de behendigheid van je gravelbike te testen op vlotte singletracks. Ik kan niet stoppen met glimlachen sinds ik afgelopen weekend het hele parcours heb gereden. Het wordt genieten! Het aantal opties voor een snelle stop is beperkter dan bij de rit van zaterdag, maar we passeren wel enkele restaurants en een camping waar ze een supermarkt hebben.
Dag 2
Zonneschijn! Het eerste wat ik zie als ik deze ochtend uit de raam kijk. Zalig. Tijd om terug op de fiets te springen!
De route van vandaag heb ik de week voordien nog gaan verkennen dus ik weet wat de dag zal brengen. Kilometerslange gravel paden en singletrack die je het gevoel geeft dat je vliegt. Op, neer, links, rechts. Het paradijs op aarde voor gravel fietsen.
Deze nieuwe dag brengt nieuwe gezichten en nieuwe verhalen maar dezelfde passie en enthousiasme als de dag voordien. Een, twee, drie koffies, even snel de fiets checken en we zijn er klaar voor. Vandaag is de hele groep met een Rowtag. Wat een streling voor het oog!
De zachtblauwe lucht en het open landschap zijn een droom voor iedere fotograaf en ik spendeer ieder beetje energie in mijn benen aan het wegrijden van de groep, van de fiets springen, foto’s nemen, snel terug op de fiets springen en een sprintje trekken om terug bij de groep te geraken.
Zo wordt de Social Ride voor mij toch al snel eerder een “high intensity” intervaltraining. “Pics or it didn’t happen” denk ik bij mezelf als ik weer eens wegspring voor een nieuwe foto.
Doordat de route wel wat sneller is dan die van gisteren hebben we onderweg tijd voor een snelle koffiestop halverwege. Een schotel “broodje kroket” doet me eraan herinneren dat we niet echt in het paradijs zijn, maar gewoon in Nederland. Ook niet verkeerd.
Zon, fietsen, vrienden, lachen. Ik heb de tijd van mijn leven. De verhalen die ik tijdens de rit van deelnemers hoor over hun Transcontinental en Atlas Mountain Race doen me dagdromen van nog meer avonturen op de fiets. Deze dag mag blijven duren!
Terug bij “De Fietser” worden meteen de eerste plannen gesmeed voor een volgende editie bij een heerlijk saucijzenbroodje. Laat maar komen!
Nog eens een oprechte “dank u” aan iedereen die heeft meegereden. Jullie zijn allemaal geweldige mensen! Tot de volgende keer.
